جفتگیری/مرغ عشق

نشانه های جفت شدن  :

1- تیمار کردن یکدیگر

2- غذا دادن پرنده نر به پرنده ماده

3-تمایل پرنده نر برای جفت گیری

4-اصطلاحاً زیر دادن پرنده ماده و آمادگی برای جفت

گیری

هنگامی که نشانه های فوق ظاهر شد ، می توانید

برای جفت خود لانه قرار دهید.

مرغ عشق ها در سن ۳ماهگی به بلوغ میرسند و آماده

جفت گیری هستند.

در آشنایی اولیه مرغ عشق نر به سمت ماده میرود و

سعی میکند که نظر پرنده ماده را جلب کند , مرغ

عشق ماده هم به نر اجازه می دهد که پیشش بشیند

و ازش استقبال میکند.

بعد ازاینکه به هم عادت کردند بیشتر به هم نزدیک

میشوند و حرکات عاشقانه شروع می شود.

 بعد از این مرحله مرغ عشق نر سعی میکند که به

ماده دانه بدهد و چندین بار در روز این کاررا انجام

میدهد.

بعد از چند ماه هر دو برای جفت گیری آماده می شوند .

وقتیکت دیدید که مرغ عشق های شما به هم عادت

کردند توی قفس آشیانه بگذارید, در غیر این صورت

جفت گیری نمی کنند.

 مرغ عشق نر قبل از جفت گیری هیجان زده میشود,

مدام از یه تیرک به تیرک دیگر می پرد, نوکش را به

قفس میزند .

              

بعد از جفت گیری پرنده ماده داخل لانه می رود و پرنده

نر به او دانه میدهد .

اگه ماده آماده باشد چند بار در روز نزدیک تخم گذاری

جفت گیری می کنند.

نور میتواند عامل تحرک کننده برای جفت گیری باشد.

هر چه قدرمدت زمان نور اتاق, بیشتر باشد مرغ عشق

ها بیشتر علاقه مند به جفت گیری می شوند.

 تخم گذاری

معمولا مرغ عشق ماده 4 تا 6 تخم میگذارد و فاصله

تخم گذاری 1 یا 2 روز در میان است و به محض

گذاشتن اولین تخم بی وقفه روی تخم ها میخوابد, در

این فاصله مرغ عشق نر سرش را به منظور دانه دادن

داخل لانه میبرد و به جفتش غذا میدهد .

رنگ بینی مرغ عشق ماده در زمان تخم گذاری و

خوابیدن روی تخم ها به رنگ قهوه ای در می آید و بعد

از دوران تخم گذاری و خوابیدن روی آنها رنگ بینی اش

کاما عوض می شود و به رنگ عادی اش بر می گردد.

 پس از 18تا20 روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند .

چون فاصله بیرون آمدن جوجه ها چند روزاست بنا بر

این همیشه مراقب باشید که جوجه ها ی کوچکتر زیر

پاهای جوجه های بزرگتر تحت فشار قرار نگیرند.

 اگه جوجه ای تو لانه مرده بود , بلا فاصله آن را بیرون 

 از روز دهم پرهای جوجه در می آید و در روز هیجدهم

پاهاشون چسبیده خیلی آرام تمیز کنید .